Utalentowany pan Ripley (1999)
dramat, kryminał, thriller
Reżyser: Anthony Minghella
Produkcja: USA
Data premiery: 24.03.2000 (Polska) 12.12.1999 (Świat)
Dystrybutor: Vision Film
Ile trzeba mieć talentu by odebrać komuś życie, pasję, pieniądze i niepowtarzalny styl? Sporo – i tyleż właśnie ma Tom Ripley, który niczym wirtuoz draństwa, wymyślnych gierek i podszywania się zyskuje nowe, lepsze i ciekawsze życie swojego kolegi.
Fabuła genialna, postaci wyśmienite, kreacje bardzo udane, kapitalne zdjęcia i kryminalna nutka, która zmienia się w prawdziwie sensacyjny obraz. „Utalentowany pan Ripley” to film rzeka, film przestroga i produkcja, którą warto obejrzeć kilka razy. Bo tylko pełen obraz i wielokrotnie odtwarzane szczegóły mogą nam dać wizję tego, co się tu naprawdę dzieje.
Przeciętny Tom Ripley (Matt Damon) to kujon, niespecjalnie ciekawy osobnik płci męskiej, który poza sweterkiem znanej uczelni niewiele sobą reprezentuje. Zupełnym jego przeciwieństwem jest Dickie Greenleaf (Jude Law) – nonszalancki, pewny siebie, arogancki, o niepowtarzalnym stylu, grubym portfelu i twarzy filmowego amanta.
Zrządzeniem losu Tom zostaje wysłany przez ojca Dickie’go by sprowadzić syna marnotrawnego na dobrą ścieżkę (czyli ze słonecznych Włoch do rodzinnego domu). Tom szybko orientuje się jak boskie życie wiedzie Dickie – słońce, pieniądze, kobiety, plaża i niczym nieskrępowana wolność. W ekspresowym tempie zaczyna naśladować Dickie’go, nabiera jego manier, stylu i szyku stając się też najlepszym kompanem. Ale to dla Toma zbyt mało – wkrótce wiec Dickie ginie z jego rąk, a on podszywając się pod bogacza zaczyna wieść wymarzone życie.
Intryga goni intrygę, nieprzewidywalne wpadki cudem kończą się dla Toma szczęśliwie, dziewczyna Dickie’go (Gwyneth Paltrow) o włos nie wpada w jego ramiona, raj muzyki klasycznej, jazzu, teatru i finansowej niezależności stoi przed nim otworem. Utalentowany pan Ripley skrzętnie korzysta ze wszystkiego, co daje mu „los”. Gotów jest nawet poderwać geja, by zyskać alibi i stać bliżej ukochanej, nawet jeśli zaczyna ona snuć podejrzenia. Kto zginie, kto wpadnie w macki Toma, a komu uda się z nich wywinąć?
Ten film to świetna fabuła odegrana przez znakomitą obsadę. To coś, po czym na długo ciarki zostają na plecach, zwłaszcza, że i zakończenie nie jest tu stereotypem, jakiego moglibyśmy się spodziewać. Game, play, over – jak mawiają – to trzeba przeżyć samemu!
loading...
Dyskusje
śmieszny : Millerowie – recenzja filmu
Fajny film, polecam!Alicja : Hostel
Co za bzdura. To nie Oli roztacza przed chłopakami wizję raju, a przypadkowo poznany w Amsterdamie alfons- naganiacz z pieprzykiem...agniesia : Ostatni pociąg do Auschwitz
Strasznie przygnębiający film.Jolka : Skóra, w której żyję – recenzja filmu
"Skóra w której żyję" to film dla miłośników twórczości Almodovara. Te filmy ogląda się nie po to, by wyławiać absurdalność...Solidbhp : Skazaniec – recenzja filmu
Bardzo dobry film. Wciaga od pierwszych minut.Artur : Rzeź – recenzja filmu
...mimo podeszłego wieku jest w formie? Po prostu - forma nie ma nic do wieku, Polański ma KLASĘ, film jest...Damian : RUIN – akcja w postapokaliptycznym świecie
Film ma już pięć lat i od tego czasu powstało wiele równie ciekawych produkcji krótkometrażowych. Razem ze znajomymi zrobiliśmy takie...Dominika : Historia amerykańskiego kina
Proponuje pracę J. Płażewskiego, Historia kina. Autor zapewne bazował na tej książce.tomasz : Biegnij Lola, biegnij – recenzja filmu
-nic dodać,nic ująć..popieram recenzje.Bardzo fajne kino i muzykę też należy uznać .pozdrawiam .KOWAL : Incredible Hulk – zwiastun filmu
Co jak co, ale HULK to klasyk, 1 czesc mega, teraz a avangersami lata to nie to samo :P chociaz...