Sloow – recenzja filmu

Recenzja filmu: Sloow

komedia, film obyczajowy, krótkometrażowy
Reżyseria: Maciej Sobczyk
Scenariusz: Maciej Sobczyk
Premiera: 10.03.2003 (świat)
Produkcja: Polska

Krótka historia o wielbicielu autobusów i kierowcy, który postanowił zrobić sobie przerwę, przy okazji spełniając czyjeś marzenie. Film nie porywa, ale ze względu na czas trwania, nie jest też w stanie znudzić.

„Sloow” to niedługa opowieść o dwóch mężczyznach. Tadek (Jarosław Gruda) uwielbia komunikację miejską. Kiedy w trakcie przejazdu spotyka kierowcę gotowego przekazać mu władzę nad autobusem (Sławomir Orzechowski), chętnie na to przystaje.

Kierowca ma czas na odpoczynek, a Tadek może poczuć się szczęśliwy, trzymając w rękach kierownicę dużego pojazdu. Jedynie jadący nim pasażerowie nie do końca zadowoleni są z takiej sytuacji.

Filmy krótkometrażowe wciąż jeszcze nie są tak popularne, jak te klasyczne obrazy. Niemniej jednak, poświęcając 13 minut na obejrzenie takiego projektu, raczej nie stracimy wiele nawet, jeśli film nie przypadnie nam do gustu. „Sloow” to lekka opowiastka o tym, jak wiele emocji może wzbudzić jedna przejażdżka autobusem. Dla kierowcy robiącego to od lat, jest zwykłym, nudnym dniem roboczym. Dla pasjonata komunikacji miejskiej, stanie się niezwykłą przygodą. Dla pasażerów będzie natomiast powodem do stresu, zdenerwowania i narzekań.

Reżyser „Sloow”, Maciej Sobczyk w ciekawy sposób ukazał typowe, polskie zachowania, które rzeczywiście widoczne są w środkach komunikacji publicznej. Pasażerowie autobusu stanowią cały przekrój osobników, jakich niejednokrotnie spotykamy na swojej drodze. Ten krótki obraz to odzwierciedlenie rzeczywistych sytuacji, jakie mają miejsce w codziennym życiu. Z tą różnicą, że zazwyczaj wożą nas zawodowi kierowcy.

„Sloow” został uhonorowany w 2004r. statuetką Tofifest za najlepszej fabuły.

Może „Sloow” nie jest arcydziełem filmowym, jednak potrafi zainteresować i rozbawić. Krótki czas trwania sprawia, że naprawdę nic nie stracimy, jeśli zdecydujemy się na obejrzenie go i wystawienie własnej oceny.