Mad men

 

Mad men (od 2007)

serial, obyczajowy
Produkcja: USA
Data premiery: 2007-07-19 (Świat), 2008-09-18 (Polska)

Każdy połykacz seriali nawet jeśli akurat nie oglądał tego tytułu, na pewno wie mniej więcej co to i o czym. „Mad men” w ostatnim czasie zrobił niezłą furorę i na stałe wkroczył na listy najlepszych telewizyjnych serii. Wyprodukowała go telewizja AMC, która dzięki niemu stała się pierwszoligowym graczem rynku mediów.

„Mad men” opowiada o prężnej agencji reklamowej Sterling Cooper z siedzibą na prestiżowej Madison Avenue w Nowym Yorku. Tytuł wprowadza interesującą dwuznaczność. Można go tłumaczyć jako „szaleńcy” lub branżowe, slangowe określenie „pracujący na Madison Avenue”. To pierwsze znaczenie odwołuje się do klimatu miejsca – globalne centrum finansowe, gdzie przepompowywane są wielkie pieniądze i idee tego świata jest miejscem niebezpieczeństw i wielkich szans, miejscem dla ludzi na tyle szalonych, że chcą spróbować swoich sił w starciu z potęgą bezwzględnego rynku.

Czas akcji to czarodziejskie lata sześćdziesiąte. Śledzimy losy osób pracujących w snobistycznej, bogatej firmie. Jest kilka pierwszoplanowych postaci, jednak głównym bohaterem jest Don Draper (Jon Hamm). To jego perypetie obserwujemy zazwyczaj.

O ile pod względem dynamiki wydarzeń „Mad men” to dosyć standardowa obyczajówka, o tyle warstwa estetyczna dziełka zasługuje na większą uwagę. Przeglądając otrzymywane przez serial nagrody, obserwując reakcje widzów oraz marketingową otoczkę, oczywistym się staje, że właśnie wygląd filmu jest jego atutem. Klimat epoki został oddany z niebywałą pieczołowitością, dbałością o detal, które pozwoliły uzyskać uderzający autentyzmem i sugestywny obraz.

Twórcą serialu jest Matthew Weiner. To on z wręcz chorobliwą pedanterią dba o historyczną zgodność każdego, nawet najmniejszego elementu scen. Dzięki temu „Mad men” żywcem przenosi nam na ekrany nowojorskie biuro z lat 60. Jednym z dominujących elementów, tak niezwykłych dla współczesnego widza, są papierosy. Pali się wszędzie – w restauracji, w łóżku, w biurze. Ciekawostką jest, że zgodnie z prawem obowiązującym w Kalifornii, aktorzy nie mogą palić tytoniu w miejscu pracy. Palą więc ziołowe skręty.

Estetyczny nastrój serialu jest budowany już przez animowaną czołówkę, przedstawiającą sylwetkę biznesmena skaczącego z położonego w wieżowcu biura. Na pochwałę zasługuje też dobór aktorów. Ot, chociażby szefowa biura, Joan Holloway (Christina Hendricks), która jest pełna niepowtarzalnego seksapilu rodem z tamtych czasów. Jej młodsza koleżanka, Peggy Olson (Elisabeth Moss), jest sekretarką Dona Drapera. Przyjechała z prowincji i próbuje odnaleźć się w świecie wielkich pieniędzy. Początkowo niezbyt sprawnie, z czasem coraz lepiej wpisuje się w porządek działania firmy. Niezbyt piękna, klasyczna „szara myszka”,  okazuje się jednak na tyle kreatywna, ze doceniają ją szowinistyczni koledzy. Upominając się o pensję równą ich wynagrodzeniom staje się forpocztą feminizmu.

Unikatowy i dopracowany styl  „Mad men” wytworzył wokół niego cały przemysł marketingowy. Moda na serial obejmuje między innymi lalki przedstawiające bohaterów. Tekst reklamowy przy miniaturze Drapera cyniczne zachęca „Zbierz jego wszystkie 4 kochanki!”. Ludzie to kupują, zafascynowani obserwacją odległego i odmiennego świata. Dotychczas wyemitowane 3 sezony po 13 odcinków zdobyły dużą popularność. W lipcu 2010 roku widzowie ujrzą pierwszy odcinek 4 sezonu.

Mad men, 3.0 out of 5 based on 2 ratings