Klub szczęścia

Recenzja filmu: Klub szczęścia (The Joy Luck Club)

dramat, film obyczajowy, romans
Reżyseria: Wayne Wang
Produkcja: USA
Premiera: 08.09.1993 (świat)

Fabuła filmu skupia się na losach czterech chińskich emigrantek: Suyuan Woo (Kieu Chinh), Lindo Jong (Tsai Chin), Ying-Ying St. Clair (France Nuyen) i An-Mei Hsu (Lisa Lu). W kolejnych odsłonach filmu ukazane są ich wspomnienia z młodości spędzonej w feudalnych Chinach. Każda z tych czterech kobiet wyjechała do Ameryki. Chciały uciec od złej przeszłości, a także zapewnić swoim córkom wolność oraz uratować je od losu, który dla nich samych był nieprzychylny. Niestety ich córki: Jing-Mei ‚June’ Woo (Ming-Na), Waverly Jong (Tamlyn Tomita), Lena St. Clair (Lauren Tom) oraz Rose Hsu Jordan (Rosalind Chao) powtarzają błędy swoich matek. Podobieństwo przeżyć pomaga jednak dwóm pokoleniom kobiet dojść do porozumienia, a także odnalezienia i zrozumienia siebie nawzajem. Warta podkreślenia jest tu świetnie dobrana ekipa aktorska oraz ukazany dysonans między dwoma światami, kulturami (Ameryka i Chiny).

„Klub radości i szczęścia” to tytuł powieści amerykańskiej pisarki chińskiego pochodzenia – Amy Tan. Książka ta była inspiracją do stworzenia filmu pod tym samym tytułem. W niej również cztery Chinki żyjące w dzielnicy San Francisco (Suyuan, Lindo, Ying-Ying i An-Mei) opowiadają historie swojego życia. Już od lat spotykają się, aby wspólnie grać w mandżoga. Spędzając ze sobą wspólne chwile, przenoszą się do odległych zakątków Chin. Każda z czterech kobiet jest inną odsłoną kultury Dalekiego Wschodu, zaś punktem łączącym te bohaterki jest ich wspólna przystań – Ameryka. Nowa ojczyzna, ojczyzna ich dzieci staje się szansą na godne życie, ucieczkę od surowej chińskiej obyczajowości, często upadlającej kobiety.

Fabuła „Klubu radości i szczęścia” zarówno ta książkowa, jak i filmowa, pokazuje swojemu odbiorcy ile trudu wymaga dobre wychowanie dzieci tak, by szanowały i podtrzymywały tradycję. Jest ona także obrazem odzwierciedlającym punkt widzenia młodszego pokolenia. Tych młodych osób, które urodziły się w USA i nie rozumieją więzi swoich rodziców z ojczyzną, którą musieli opuścić. Wszystkie cztery córki (Jing-Mei ‚June’, Waverly, Lena i Rose) śmieją się z postaw i wartości wyznawanych przez swoje matki. Buntują się przeciwko tradycyjnym wartościom. Matki zaś zapewniają im to, czego same nie miały, a także chcą, by ich potomstwo spełniło ich skrywane marzenia. Jednak nie jest tak łatwo odrzucić chińskie pochodzenie, które oba pokolenia mają we krwi. Matki i ich córki wspólnie odbywają drogę w poszukiwaniu własnej tożsamości.

Autorka powieści oraz scenariusza, Amy Tan, wprowadza każdego odbiorcę w świat chińskiej kultury. Choć od premiery filmu (jaki i książki) pt. „Klub radości i szczęścia” minęło wiele czasu, to nawet dziś trudno nie ulec czarowi tej chińsko-amerykańskiej historii o matkach i córkach. Obie pozycje są warte poznania i przekonania się, czy na pewno te dwa pokolenia nie mają ze sobą nic wspólnego.

Klub szczęścia, 4.3 out of 5 based on 9 ratings